Ik heb me ooit eens laten vertellen dat als je iemand witte rozen geeft dit betekent dat je diegene het einde toewenst. Hetzelfde geldt voor het geven van een klok: de dagen van de ontvanger zijn geteld. Deze laatste overtuiging komt geloof ik uit China.

Wat ik me ook heb laten vertellen is dat je niet alles wat je hoort en ziet moet geloven.

Wisten jullie dat er een Japans woord bestaat wat gebruikt wordt om aan te duiden of het verhaal wat je vertelt is gebeurd in jouw aanwezigheid? Met andere woorden: weet je zeker dat dat wat je verteld de complete waarheid omvat? Op het moment dat je bijvoorbeeld aan iemand vertelt dat je broer is aangereden door een bestuurder die tijdens het rijden filmpjes zat te kijken op zijn telefoon, voeg je dit woord toe om aan te duiden dat je dit gehoord hebt, maar dat je er niet zelf bij was.

Een aantal jaren geleden las ik dit feit in een boek en droomde ik over een wereld waarin dit woord in elke taal gebruikt werd. Moet je nagaan hoeveel er dan genuanceerd zal worden en hoe veel gemakkelijker het wordt om je te realiseren dat er altijd een andere kant aan een verhaal zit. Bovendien kan ik me voorstellen dat je dan ook iets langer nadenkt voordat je je uitlaat over een onderwerp of gebeurtenis waar je eigenlijk niet zoveel vanaf weet.

Het bestaan van dit woord zegt veel over de Japanse cultuur. Over de waarde die zij hechten aan de woorden die je uitspreekt en de zorgvuldigheid waarmee je onderwerpen kiest waar je je wel en vooral niet over uitlaat. Het besef van het bestaan van dit woord daagt mij uit om ook zonder een dergelijk woord in het Nederlands hier bij stil te staan. Bewustwording van dit woord, ook al bestaat deze voor zover ik weet alleen in de Japanse taal, zal in mijn ogen waardevol zijn in alle talen en culturen die ik tot nu toe ben tegengekomen.