Dagboek donderdag 1 juli 2021 – 07:00 uur

[…]

Ik heb een goed leven hoor boekie. Soms denk ik aan alle dingen die ik niet beschrijf hier. De gesprekken met studenten, het gelach, al het eten wat ik voorgeschoteld krijg, grapjes met collega’s, knappe mensen die ik zie, vogels, de zon die in al haar voorspelbaarheid regelmatig onvoorspelbare pracht weet te veroorzaken, bloemen die plots in bloei staan, gedachten en herinneringen die soms op wonderbaarlijke manier langskomen.

Dit dagboek en mijn ochtendritueel staat regelmatig in het teken van dingen die ik moeilijk vind, dingen die ik niet goed denk te kunnen en wil verbeteren, twijfels, verdriet soms. Een zoektocht naar antwoorden die een paar dagen, maanden of jaren later in hetzelfde dagboek vaak te vinden zijn.

Maar heel veel dingen die ik ervaar zijn goed. Deze dingen vormen misschien wel het grote merendeel van alle dingen; dingen waar ik het antwoord al op weet, of beter gezegd, dingen waarvoor ik niet op zoek ben naar een antwoord, maar ze gewoon ervaar. Ik ben mij daar bewust van en dat maakt dat ik mij tevreden voel.

Mijmeren, piekeren, fantaseren, dromen. Er worden wel eens opmerkingen over gemaakt. Alsof het iets is waar ik van af moet. En dan wordt er gevraagd of ik nooit moe word van mezelf en al dat gedenk. Daar moet ik dan weer over nadenken. Iedereen is toch wel eens moe? En ja, als ik moet kiezen tussen moe worden van mijn gedenk en gedroom en gefantaseer of moe worden van medeweggebruikers, dan kies ik graag voor het eerste.

Ik denk heus wel eens ‘was ik maar wat meer zus’ of ‘kon ik maar wat beter zo’, maar ik weet ook dat de eigenschappen waar ik blij mee ben, dezelfde eigenschappen zijn die uitdagingen tot gevolg hebben; In gedachten verzeild raken en het dromen, zorgen voor eindeloze fantasie en creativiteit, maar daar tegenover staat dat ik veel dingen overdenk die mij veel energie kosten. Het een kan niet zonder het ander bestaan en daar kan ik dan maar beter genoegen mee nemen.

Er zijn gelukkig niet veel mensen die tegen me zeggen dat ik moet stoppen met dromen. Bovendien is er ook onderscheid te maken tussen mensen die zeggen dat ik ‘moet stoppen met dingen’ en mensen die zich oprecht afvragen hoe het is om mij te zijn. De meeste mensen leven natuurlijk gewoon hun eigen leven en boeit het waarschijnlijk maar weinig hoe ik de mijne leef. Ook een prettige gedachte.