“ON-GE-LO-VE-LIJK”, klonk het zaterdagmiddag in een huishouden ergens in de buurt van Roden. “Dat sommigen tegenwoordig nog een rijbewijs hebben! We gaan er allemaal aan!”
“Nou nou lieverd, heb je niet lekker gefietst?”
“Ik fietste heerlijk Ria, totdat er zo’n gedrocht van een vrouw dacht mij te kunnen inhalen om vervolgens bovenop de rem te trappen! Zijn rijbewijzen inmiddels gratis af te halen soms?! Heb ik iets gemist?! Ik hoop dat dat mokkel corona krijgt!”
“Nou nou Marnix, dat mag je niet zeggen.”
“Weet je wat niet zou moeten mogen?! Vrouwen achter het stuur! Die Arabieren waren lang zo gek nog niet, maar neeeee gelijke rechten. Gelijke rechten mijn reet!”
Dit dialoog heb ik veroorzaakt. Ik reed op mijn gemakje door Roden, maar ik liet me meeslepen door een nummer van Jay-Z en voelde me helemaal het ventje. Ik zag een wielrenner en dacht hem nog wel even in te halen voor het kruispunt. Ik kreeg gelijk, maar wel met het gevolg dat ik daarna bovenop de rem moest op een smalle weg, waardoor ik verder naar rechts moest dan gewenst (lees: op de rijbaan van de wielrenner). De wielrenner moest daardoor behoorlijk aan zijn remmen trekken. Ik was tevreden dat ik het gehaald had, hij was ontevreden over het feit dat ik bestond.
Ik stak rustig het kruispunt over terwijl Marnix (zo noem ik de wielrenner in kwestie) mij aan de rechterkant inhaalde. Hij ging achterstevoren op zijn fiets zitten terwijl ik bleef met Jay-Z bleef mee rappen. Ik bekeek hoe Marnix mij bekeek, en door in te beelden wat hij zat te aanschouwen schoot ik in de lach. Marnix niet. Die begon wilde gebaren te maken. Hij was hierin iets minder gedreven dan Irma, dus ik begreep niet volledig wat hij bedoelde. Ik vertaal het vrij naar “WAAROM BESTA JIJ EIGENLIJK?! TRUT!”
Ik zie er ook grappig uit vandaag vind ik. Ik heb een lollige broek aan die ik nooit aantrek als ik van plan ben andere mensen tegen te komen. Het is een corduroy broek die me altijd een soort clowntjes vibe geeft. Daarboven heb ik een trui aan waarop staat “The Future is Female”. Ook iets waar ik mijn vraagtekens bij zet, maar wat soms toch lekker provocerend voelt. Dan nog mijn haar in een staart, maar elke haar lijkt gezien te willen worden. Een beetje ondeugend zie ik eruit. Een grappig meisje. Een clowntje. Dit alles + gangsterrap = kattenkwaad. Meligheid.
Sorry Marnix, je stond volledig in je recht, maar laat je niet zo makkelijk op de kast jagen jongen. En niet alles op Ria afreageren. Oh, en trouwens: je mag niet rechts inhalen.
